Patricia maakte van oktober tot en met maart deel uit van onze buitenkrachtbrigade en deelt graag haar ervaring.
”Al een aantal jaren is de buitenkrachtbrigade een vast onderdeel van Stichting IKL; kennis en kunde in ruil voor werken in de natuur. Eigenlijk gewoon een win-winsituatie dus. Deze werkgroep is actief van oktober tot en met maart en omvat een divers scala aan buitenwerk. Onder andere het snoeien en aanplanten van Limburgs erfgoed, de hoogstamfruitgaarden, maar bijvoorbeeld ook bosbeheer, het verzorgen van faunaschermen voor de paddentrek, het plaatsen van nestkasten voor diverse vogels en ga zo maar door.
Ook ik mocht dit jaar deel uitmaken van dit goede doel, want zo kun je het eigenlijk wel zien. Ik heb Stichting IKL leren kennen als een groep enthousiaste natuurliefhebbers die zich met hart en ziel inzet voor alles wat met natuur te maken heeft. Het enthousiasme van iedere collega werkt aanstekelijk, elk heeft zijn eigen specialisme en als je iets wil weten hoef je het maar te vragen. Wat is dit voor plantje? Welk diertje is dat? Waar komt het vandaan? Hoe zit het met zus? Hoe doen ze dat zo? Welke boom is dat? Welk materiaal gebruik je daarvoor?
Vergelijken met andere jaren kan ik het natuurlijk niet, maar zoals alles in de coronatijd was het bij de buitenkrachtbrigade natuurlijk ook anders. Na elke persconferentie moest er tot diep in de nacht documentatie doorgespit worden om er zeker van te zijn of we wel met het hele team samen konden werken, of dat we überhaupt op pad mochten. Toch ben ik blij dat ik juist in deze tijd deel heb uitgemaakt van de buitenkrachtbrigade. Ik kwam op plekken waarvan ik nog nooit gehoord had, maar ook op plekken waar ik juist al honderd keer langs gereden was, maar die ik nu met een ander oog bekijk. Terwijl het gros van Nederland in de ban was van thuiswerken deed ik aan sightseeing Limburg; van Mook tot Mestreech! Prachtig, toch?!”.